16 Chaitra, 2080 / 29 March , 2024
-रुपा थापा-
तिम्रो र मेरो जीन्दगीकाे
एउटा मिठ्ठो सम्बन्ध
जहाँबाट साथैमा सुरु भएको थियो
हाम्रो जीन्दगीकाे यात्रा
एक अर्का सँग भेटिदै छुटिदै
जीन्दगीकाे यात्राकाे त्येा उकालिमा
फेरि पनि भेट्नु नै थियो
हामीलाइ एक अर्कासँग
समयका तेज रफ्तारसँगै सवार भएको
त्यो रेलको यात्रामा
एउटै डव्वामासँगै बसेर पनि
हामि एक अर्कासँग त्यो यात्राभरि
केवल अपरिचित झैँ मुस्कुराइरह्यौ
जीन्दगीको यो राजमार्गमा
एउटै गन्तव्यमा पुग्न हिँडेका हाम्रा पाइलाहरु
फेरि पनि किन एक अर्कासँग अपरिचित नै बनिरहे
जीन्दगीको राजमार्गको त्यो विश्रामस्थलमा
बिहानीको चिसो सिरेटोसँगै
हातमा समाएका एक कप तातो चियाका बाफहरुले
साथैमा भएर पनि
किन तिमिलाइ कहिल्यै भेट्न सकेन
यात्रामा पटयार लाग्दा
हातमा समाएका ति कितावका पानाहरुले
किन तिम्रो आक्रृतिलाइ कहिले देखेन
एक अर्काको हात समाउँदै
यात्री बनेर एउटै गन्तव्यमा
साथैमा निस्केकाे तिमी र म
कसरी बर्षैा सम्म पनि
एक अर्कासँग अपरिचित नै बनिरह्यौ
म तिमि जस्तै थिए
तिमी म जस्तै थियौ
हामी एक अर्काको परिपुरक भएर पनि
कसरी एक अर्कासँग वर्षौसम्म
नभेटिकन बस्न सक्यौ
पाइलाहरु गोरेटोबाट हराउँछन्
तर साथैमा चालेका ति पाइलाहरुमा
जहा तिम्रा पाइलाहरु साथै भएर पनि
कसरी त्यो गोरेटोबाट हराइरहे
तिमी सत्य हौँ
म भ्रम पनि हुन सक्छु
हाे साथैमा सुरु भएको
तिम्रेा र मेराे जीन्दगीकाे एउटा सम्वन्ध
फेरि पनि साथैमा अन्त्य हुनेछ
तर हाम्रो भेट हुन भने
सुर्यको किरण नै छाउनु पर्ने रहेछ