11 Baishak, 2081 / 23 April , 2024
-रुपा थापा-
न्यू इयरको साँझ
फेरि पनि अचानक भेटिएको
तिम्राे र मेराे पाइलाहरु
जस्तो कि कफि मन नपर्ने मलाई
थोरै किन तान्दै थियो आफुतिर
त्यो कफिको बास्नाले
चुरोटको धुँवाहरु मन नपर्ने तिमी भने
आज किन रुमलिदै थियौ
त्यहि चुरोटको धुवाहरुभित्र
तिमीले मेरो निम्ति बजाएको गितारको धुनमा
म किन खोज्दै थिए
फेरि फेरि पनि सारङ्गिका त्यहि धुनहरु
एक प्याला सपनिहरु जसरी डुव्दै थिए
रुवानी त्यो साझमा
फेरि पनि साथमा जुधेका तिम्रा नजरहरुसंग
नियाल्दै थिए म भने
फरक भएका मेरा सपनिका रङहरुलाई
म भन्दै थिए तिमीसँग
केहि पल पछि फेरि पनि उड्नेछु
बाफहरु बनेर तिम्रा नजरका सिमा रेखाहरूबाट
एक अर्कासँग अन्जान बनेर
मुस्कुराइ रहेका हाम्रा अोठका मुस्कानहरु
तिमीलाइ मन पर्ने संगितका ति धुनहरुसँग
नाचिरहेका यि मयुरका पंखहरु
फेरि पनि टाढिने छन त्यसैगरि
याे न्यू इयरको साँझ
जसरी प्रतिक्षामा छ यो शहर
फेरि एउटा अर्को बिहानीको
गोधुली बनेर तिमीलाइ
साँझमा मात्र भेट्ने म भने
बुझाउँदै छु तिमीलाइ
बिहानीका ति शितका थोपाहरु त
मात्र एउटा साक्षि हुन हाम्रो मिलनको
यहि न्यू इयरको साँझ
फेरि पनि छुटेका
तिम्रा र मेरा पाइलाहरु
फेरि पनि प्रतिक्षामा किन बस्छन
एउटा नयाँ बिहानीको
यहि न्यू इयरको साँझ
फेरि पनि त्यहि एक कप चियासंगै
अनि त्यहि चुरोटका धुवाहरुसंगै रुमल्लिरहेकाे म
फेरि पनि मुुस्कुराउँदै बिदा हुँदै गरेको
तिम्रा ति पाइलाहरु
तिम्रा र मेरा पाइलाहरु
सधै झै फेरि पनि यसै गरि छुटेर जान्छन र
यादहरुका बरफ बनेर
हाम्रेा यो यात्रालाई यादहरुको सिरेटोले
फेरि फेरि पनि मुुुटुहरु
चिसो बनाएर जान्छन
यहि न्यू इयरको साँझ
फेरि पनि
म भने त्यहि यादहरुका बरफ भित्र
राखिदिने छु कहिल्यै पनि नओलाउने गरि
तिम्रै नामको एउटा उपहार
