04 Baishak, 2081 / 16 April , 2024
रुपा थापा
कहि कतै छुटेका छन्
यादहरूका सागरमा तैरिरहने
ती माेतिका दानाहरू
उदाउँदै अनि अस्ताउँदै
बगिरहेका जीवनका धारामा
चुप चाप खिइदै गएका
ती पदचापहरूलाई
फेरि पनि सम्झनु त छदैछ
भेटिदैनन ती दाैतरीहरू
जसरि भेटिएनन हातबाट छुटेपछि
क्षितिजमा उडेका ति बेलुनहरू
यति खेर डाडा माथि
फेरि घाम अस्ताउँदैछ
म मुस्कुराउदै कुरिरहेछु
भाेलिकाे एउटा बिहानी
जहाँ गाैथलिका बचेराहरू
समयका बेगलाई पखेटामा लिएर
त्यसरी नै उडिरहेछन
म समयकाे तुफानसँगै
पाैठेजाेरि खेलेर उभिएकाे
त्यहि एउटा बुढेा वृक्ष हुँ
जाे जीवनका अनगिन्ति घुम्टिहरू छिचाेलेर
बिस्तारै बिस्तारै ढल्दैछु
समयकाे चक्रमा
जीवनका अनगिन्ति गितहरू
यसरी नै गुन्जिरहेछन
आउनु र जानुकाे बीचमा
जीन्दगीकाे चाैतारिमा
केही सम्झनाहरूलाई छाडेर
रुपा थापाको फेसबुकबाट
